آهنگ آرش شانی به نام کافه پاییزی

تموم شهرو بی تو زیرو رو کردم
ولی بازم یه جایی پای من گیره
کنار کوچه ی پاییز کافه
همون جایی که وقتی نیستی دلگیره
تو این کافه برات شعرهامو خوندم
تو خندیدی و من هر لحظه مردم
با اینکه دوست نداشتم چای نعناع
ولی فقط واسه دل تو خوردم
تو رویایی ترین معشوع دنیایی
که من بی جاذبه پای تو افتادم
با نور اون دو چشمای قشنگت
همون جا توو هوای کافه گل دادم
تو خط رو اسم من کشیدی رفتی
گوشه ای که فقط منو تو بودیم
منم پر پر شدم لای کتابی
که هیچ کدوم ازش سهمی نبردیم
تو این کافه برات شعرهامو خوندم
تو خندیدی و من هر لحظه مردم
با اینکه دوست نداشتم چای نعناع
ولی فقط واسه دل تو خوردم